Dat is een prachtig mantra om mijzelf aan vast te houden in onrustige tijden. Corona brengt bij mij veel naar boven. Aan de ene kant een enorme motivatie en strijdlust om mijn bedrijf te redden en zelfs online naar een hoger peil te brengen. Aan de andere kant vraagt het al mijn mentale veerkracht om mijn behoefte aan sociale contacten anders in te vullen. Dit is wel een korte samenvatting van hoe het met mij gaat.

Een nieuwe samenleving:

Wanneer ik ervan uitga dat niets voor niets gebeurt en dat deze Corona tijd een weerspiegeling is van een wereldwijde verschuiving naar een andere samenleving, dan is het logisch dat ik moeite heb om hierin staande te blijven. Dat alles aan het veranderen is en dat hierbij oude thema’s vol in het licht komen te staan om opgelost te worden. Misschien herken jij dat ook wel?

Een verschuiving die grote impact heeft en die mogelijk gaat leiden naar een samenleving waarin geen goed of fout meer bestaat. Een wereld waarin onderlinge verschillen overbrugd worden door het besef dat we allemaal met elkaar verbonden zijn, dat we één zijn met onszelf en de omgeving. Waarin andere waarden een belangrijke rol gaan spelen en waarin de dood en de behoefte aan controle hierover veel minder belangrijk gaan worden, omdat we in essentie veel meer zijn dan dit lichaam op aarde.

Oude thema’s:

Deze verschuiving maakt veel in mij los. Tegelijkertijd besef ik dat het ook nodig is om oude thema’s nu definitief op te lossen. Thema’s als: mijzelf wegcijferen om anderen te willen helpen, aanpassen aan alles en niet hard genoeg kunnen werken om te krijgen wat ik verdien. Deze thema’s weerhouden mij van waar ik zo naar streef, namelijk vrijheid, overvloed, liefde en moeiteloosheid.

Hard werken:

Dit heb ik dan ook ervaren in alle contexten van mijn leven de afgelopen periode. Zo heb ik het dogma van “hard moeten werken en niet krijgen wat ik verdien” absoluut gespiegeld in mijn relatie. Wanneer ik uitga van Perceptie = Projectie, dan heb ik vooral hard werken geprojecteerd op een ander. Met vette weerstand heb ik mij verzet tegen het vele werken in vrije tijd. Heb ik geklaagd over te weinig gezamenlijke vrije tijd, terwijl ik zelf precies datgene doe waar ik over mopper. Dit is zo in tegenspraak met de overvloed, vrijheid en moeiteloosheid waar ik naar streef en in geloof. Ineens zie ik het glashelder en kan ik er om glimlachen.

Perceptie = Projectie:

Dit is een belangrijk begrip die komt vanuit Carl Jung en in de NLP is gebracht via het NLP Communicatiemodel. De betekenis is dat je datgene projecteert op een ander wat bij jouzelf in jouw binnenwereld leeft. Dus je neemt subjectief de buitenwereld waar op basis van jouw eigen filters in het NLP Communicatiemodel. En zo is de buitenwereld een spiegel voor hoe het met jouzelf is. Dus dankjewel lieve vriend om mij dit te laten zien, ook al is het pijnlijk.

Aanpassen en wegcijferen:

Ook zo’n belangrijk thema waar ik zeker niet de enige in ben. Vanuit de behoefte om anderen te helpen, ben ik ooit gaan doen wat ik nu doe, namelijk coachen en trainen. Om anderen in beweging te zetten. Inmiddels weet ik als geen ander dat het om mijzelf gaat. Dat ik zelf de belangrijkste persoon in mijn eigen leven ben! Dus waarom blijf ik dan mijzelf maar aanpassen om in de smaak te vallen bij een ander? Om maar leuk genoeg gevonden te worden? Een lieve vriendin vroeg mij laatst wanneer ga je nu eens verliefd worden op jezelf? Au!

Ik ben destijds de liefdesrelatie ingestapt met de intense wens om geen verwachtingen op een ander te projecteren. Dat is nogal ambitieus heb ik inmiddels geconstateerd. Ik sta nog steeds achter deze intentie, want dit voorziet namelijk in een enorme behoefte aan vrijheid en geeft immense ruimte aan elkaar. Het is alleen niet altijd haalbaar heb ik ook gemerkt.

Voorwaardelijke liefde:

Liefde is in dat opzicht nooit onvoorwaardelijk. Verbinding en connectie zijn dat volgens mij wel. Wanneer ik voorwaarden stel aan de liefde van een ander, dan gaat het allang niet meer om liefde, maar om krijgen wat ik hebben wil. Dat is nooit een prettige basis voor een relatie en toch zijn veel liefdesrelaties hierop gebaseerd. Een spel van geven en nemen, van balanceren in tegemoetkomen in elkaars verlangens. Dit wil ik pertinent anders doen. Ik streef naar liefde vanuit overvloed en eigenheid, zonder dit te projecteren als verwachting op een ander.

Toch merk ik dat ik mijzelf weer aan het aanpassen ben. Dat ik concessies doe over wat ik wel en niet meer wil accepteren. En daarmee mijzelf aan het verliezen ben. Dat is niet de bedoeling en dus is dit precies het oude thema wat ik aan het opruimen ben.

Want ik sta nog steeds achter het streven van geen verwachtingen van mijzelf projecteren op een ander. Alleen dit betekent niet dat alles een goede match is. Dit vraagt nog iets extra’s.

Accepteren als toverwoord:

Wanneer ik uitga van moeiteloosheid en overvloed dan is het dus nodig om te accepteren hoe de dingen gaan. Werkelijke acceptatie betekent een gebrek aan weerstand. Vanuit de NLP komen we dan op het begrip rapport uit. Dit betekent dat er een staat van wederzijdse ontvankelijkheid is voor elkaars suggesties. En zoals elke NLP-er weet, kun je pas in rapport met een ander zijn (lees contact) als je met jezelf in rapport bent. Dus mijzelf accepteren hoe ik ben en wat ik nodig heb, fijn en belangrijk vind. Daar hoef ik mijzelf niet in aan te passen, dat heb ik mijzelf serieus in te nemen. Te accepteren dat ik het blijkbaar fijn vindt om op een bepaalde manier te leven en overeenkomstig mijn tijd in te delen. Daarin is het niet de bedoeling om mijzelf volledig aan te passen, daarin heb ik juist trouw te blijven aan mijzelf.

Accepteer wat je niet kunt veranderen en verander wat je niet kunt accepteren. Dat is al jarenlang een mantra van mij. Geheel in lijn met voorin de bus zitten en proactief omgaan met dingen die op mijn pad komen. Nu kan ik een ander niet veranderen, dus kan ik hooguit mijzelf veranderen. Of ik besluit te accepteren hoe het is. Dat laatste is het meest haalbare.

Trust the process:

Dus ik heb besloten het proces zijn werk te laten doen. Mijzelf daar niet meer tegen te verzetten en te accepteren dat het gaat zoals het gaat. Wanneer ik de relatie meer lucht ga geven, ontstaat er ruimte voor verandering. Niet wetende waar het naar toe zal gaan en er simpelweg op vertrouwen dat het goed zal zijn voor mij.

Het is dus vast niet voor niets dat deze thema’s zo terugkomen in de coachdagen, de webinars en de online coachsessies die ik de afgelopen periode heb gegeven. Perceptie is projectie, dus wat ik aanbied in de buitenwereld is uiteraard een weerspiegeling van mijn binnenwereld.

Openheid geeft verandering:

En daarbij is voor mij openheid en transparantie cruciaal. Erkennen wat er is, ook al is het pijnlijk en gênant. In combinatie met mijzelf toestaan dit ook te mogen voelen. Want ik geloof oprecht dat openheid dé manier is om werkelijk de obstakels onder ogen te zien. Gedragsverandering bestaat immers uit twee componenten, ten eerste bewustwording en ten tweede in actie komen.

Om die reden deel ik dus ook dit kwetsbare verhaal in openheid met jou. Alleen al omdat ik weet dat ik hierin niet alleen sta en dat verhalen verbindend en inspirerend werken. Dat openheid zorgt voor bewustwording van onbewuste processen die vragen om verandering.

Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat deze hele periode van grote onzekerheid en onduidelijkheid impact heeft op vele oude thema’s bij iedereen. Die zich ontvouwen en onthullen om opgelost te willen worden. En daar help ik dan weer graag bij, want dat is absoluut mijn talent in dit leven.

Wil jij ook mijn blogs ontvangen:

Ik schrijf geregeld een persoonlijk blog waarin ik mijn belevenissen koppel aan mijn kennis van NLP die mij weer geleerde lessen hebben opgeleverd. Hopelijk ook ter inspiratie van jou. Ken jij mensen die deze blogs gemakkelijk per mail willen ontvangen? Voel je vrij het door sturen. Inschrijven kan via deze link:

@Mireilleverhoef, 24 mei 2020