#44 Toen was je ineens weg

Dat is wel een beetje een trend aan het worden in mijn social media contacten. Ik bedoel daarmee dat ik bizar veel concrete voorbeelden heb gehad de afgelopen periode van mensen, lees mannen, die mij ineens uit hun contacten verwijderen en/of blokkeren. En dat doet iets met mij. Dat raakt iets fundamenteels bij mij. Dus ik heb daar maar even op zitten kauwen om de volgende conclusie te kunnen trekken.

Persoonlijk aantrek:

Allereerst is het natuurlijk interessant dat ik het mij zo persoonlijk aantrek wanneer iemand mij op linkedin, facebook of WhatsApp blokkeert of ontvriendt. Of wanneer ik kan zien dat ik ineens uit de telefoonlijst verdwenen ben, omdat de profielfoto dan ineens niet meer zichtbaar is. Om vervolgens wel weer toegevoegd te worden om dan een paar dagen later weer te verdwijnen. Of omdat iemand zomaar ineens ’s avonds laat mij een nieuw telefoonnummer stuurt en mij verwijdert uit zijn oude telefoon, zonder enige uitleg! Of omdat iemand zijn online status ineens verandert en mij niet wil uitleggen hoe dit komt.

Maar ook wanneer iemand mijn whatsappjes niet meer lijkt te lezen, omdat ze ineens niet meer blauw worden. Nu is er natuurlijk een gouden tip om een berichtje te kunnen lezen zonder dat het blauw wordt, namelijk eerst in vliegtuigmodus te kijken. En zelfs terwijl ik dit weet, maakt het mij razend. Waarom?

Ghosting:

Als ik dit met mijn omgeving bespreek, merk ik hoe “normaal” dit al gevonden wordt. Net als het zomaar unmatchen van een date op een dating site, zonder enige aankondiging! Ik ben dan zelf altijd geneigd om dit eerst even aan te kondigen, om het bespreekbaar te maken, vanuit openheid en transparantie. Maar dit wordt niet door iedereen zo gedaan en dus waarschijnlijk anders ervaren.

Sterker nog ik hoorde dat dit verschijnsel gewoon een naam heeft, dat dit “ghosting” genoemd wordt. Dit is dus fenomeen waarbij het contact tussen twee mensen – vaak van romantische aard – abrupt wordt verbroken, zonder tekst en uitleg’. Degene op wie je een oogje had, verdwijnt ineens als een schim in het niets.

Het wordt ook vrij gemakkelijk gemaakt door de vorm van communiceren op WhatsApp en andere social media vormen. Dit is redelijk onpersoonlijk en heeft meestal slechts één druk op de knop om de ander te laten verwijderen. Met als negatief gevolg dat het de ander achterlaat met een onbevredigend gevoel wat zelfs kan leiden tot grote onzekerheid. Want als je ineens niet meer in contact bent, kun je dus ook geen antwoord meer krijgen op je vragen. En al helemaal niet meer horen waarom het contact ineens verbroken is? 

Willen weten waarom:

Bij aanvragen via airbnb is hier al op ingespeeld. Daar kun je niet ongevraagd zomaar een aanvraag afwijzen. Je krijgt dan eerst de opmerking dat de ander het erg fijn vindt om een reden te weten. Ja dat is natuurlijk ook zo en dat geldt niet alleen voor een aanvraag van een verblijf in andermans locatie. Dat geldt voor elk contact toch? Dat je graag wilt weten waarom?

En dat is dus ook mijn grote frustratie merk ik. Dat ik graag antwoorden wil krijgen op drijfveren, motivatie en beweegredenen. Want dan kan ik het plaatsen en het ook werkelijk loslaten. Dat is mijn eigen behoefte aan controle en zelfbehoud.

Mijn thema’s:

Dus wat raakt hier mij nu zo? Ik weet het natuurlijk heel goed. Dit zijn mijn thema’s van uitsluiting, ben ik goed genoeg om voor gekozen te worden? Mag ik bij je blijven of wijs je mij af? Maar ook het aspect “bepalen” versus “bepaald worden”. Dus wanneer een ander zomaar ineens mij verwijdert, dan bepaalt de ander dus dat het contact verbroken is.

Dit gaat verder dan de afwijzing. Het gaat over: “ik hoef jou niet eens uit te leggen waarom ik niet meer in contact wil zijn met jou”. Ik hoef jouw berichten niet te lezen, ook al heb je moeite gedaan mij iets te zeggen. En nog erger wanneer het gaat over: “ik lees ze stiekem wel, maar doe net alsof ik het nooit gelezen heb, want dan hoef ik ook niet te reageren”. Dat doet mij pijn merk ik.

Gebrek aan assertiviteit:

En natuurlijk zie ik ook de goede intentie achter dit gedrag. Want het is feitelijk een gebrek aan assertief optreden. Het is niet voor niets dat ik deze training zo vaak geef! Het is immers het gevoel van onmacht, niet weten hoe te reageren en wat te zeggen dus dan maar liever geen verdere schade aanrichten met de verkeerde woorden.

Ook al leidt het uitstellen dan vaak tot afstellen, waardoor reageren nog lastiger wordt. Allemaal met goede bedoelingen om het contact niet nog meer willen beschadigen, dus het is een vorm van bescherming. Aan de andere kant is het ook vaak zo dat het ego gekwetst is geraakt. Dan maakt een kat in het nauw soms rare sprongen, ook vanuit bescherming. En toch raakt het mij.

Bij de ander laten:

Dus ik heb hier nog een klus in te doen. Alleen al om dit bij de ander te laten en deze energie uit mijn systeem te krijgen. Gelukkig zijn er ook altijd hulpbronnen op mijn pad, dus het is vast niet voor niets dat ik het volgende weekend ga starten met de eerste module “energiewerk” uit de opleiding “Ontwikkeling naar mijn ultieme meesterschap”. Dat gaat mij vast weer verder helpen op mijn weg naar de betere versie van mijzelf!

En ik ben mij ondertussen zeer bewust over het negatieve effect van ghosting, dus ik neem mij opnieuw voor om dit zelf anders te doen. Om zorgvuldig en respectvol in contact te blijven, wel antwoord te geven op lastige vragen, iemand in zijn waarde te laten en toch ook goed voor mijzelf te blijven zorgen. Dat is voor nu het enige wat ík kan doen, toch? Want de gouden NLP zin is niet voor niets: “met contact kan alles en zonder contact kan helemaal niets”.

Wil jij ook mijn blogs ontvangen:

Ik schrijf elke week een persoonlijk blog waarin ik mijn belevenissen koppel aan mijn kennis van NLP die mij weer geleerde lessen hebben opgeleverd. Hopelijk ook ter inspiratie van jou. Ken jij mensen die deze wekelijkse blogs willen ontvangen? Voel je vrij het door sturen. Inschrijven kan via deze link:

@mireilleverhoef, 30 maart 2019